About us

O ιδιοκτήτης: έχει δύο παρατσούκλια: το ένα είναι το «φούιτ», προερχόμενο ούτε από το Λατινικό, ούτε από Γαλλικό fuit, αλλά από το Βορειοελλαδίτικο φούιτ, τουτέστιν «το έχω ντιπ χαμένο». Το άλλο είναι το «χωριάτης». Ένας άνθρωπος αποκαλούμενος «χωριάτης» από όλους και πιο πολύ και από τον ίδιο του τον εαυτό ανοίγει art café στα Γρεβενά. Μέγιστο τρολάρισμα στην ανθρωπότητα. Το παράδοξο είναι ότι το art café σπέρνει.

Οι πελάτες: ό,τι πιο avant-garde

kamenara κυκλοφορεί στην πόλη και στα περίχωρα. Μουσικοί της πόλης που στήνουν φανταστικές μπάντες με όλους τους μουσικούς σε ακτίνα 50 χιλιομέτρων από το μαγαζί, κοπανατζήδες μαθητές που πίνουν καφέ στο ίδιο μαγαζί με τους καθηγητές τους (έλα παναγία μου), καθηγητές που πίνουν καφέ με τους κοπανατζήδες μαθητές τους, πανκιά που πέφτουν από τα μπαρ και δεν οδηγούν αμάξι. Ιχθυολόγοι, γλωσσολόγοι, coders και ευρεσιτέχνες, μαθηματικοί, φυσικοί, ποδοσφαιριστές και σκηνοθέτες, Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Οθωμανοί, Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες παλεύουν για μία συγκεκριμένη θέση στο μπαρ: την θέση του νταή. Αλγόριθμος ορίζει ποιος μπορεί και ποιος μπορεί και δεν μπορεί να κάτσει σε αυτήν την θέση ανά πάσα στιγμή. Χάος και πολυπλοκότητα.

Οι υπάλληλοι: ακριβολόγοι, υπέρμαχοι της σαφήνειας και πολέμιοι της γλωσσικής αδιαφάνειας. Αν θες να πιεις αυτό που θες, ζήτα το με συνέπεια. Αν είσαι με άλλους τέσσερις στο μπαρ

και ζητήσεις από τον μπάρμαν «βάλε μας κανένα σφηνάκι» μην περιμένεις να πιεις 5 σφηνάκια αλλά ένα. Θες να πιεις πέντε σφηνάκια; Να είσαι σαφής, πες «βάλε μας τόσα σφηνάκια όσοι είμαστε, δηλ. Πέντε» ή αν θες να είσαι πιο σύντομος «βάλε μας κάνα σφηνάκι, πέντε». Μην περιμένεις να πληρώσεις ποτέ για κάτι που αξίζει πάνω από 5 ευρώ και πάνω τιμή που θα λήγει σε νούμερο άλλο του 5 ή του 0.
Αριθμοί 7,16,44,63 ευρώ δεν υπάρχουν σαν τιμές, στρογγυλοποιούνται προς τα κάτω. Παρόλα αυτά 15.5 μπορεί να πληρώσεις μιας και λήγει σε 5 και αυτό (δυστυχώς ο αλγόριθμος που έχει δώσει ο ιδιοκτήτης έχει ένα μικρό κενό, δεν προβλέπει αυτήν την περίπτωση ή μάλλον την προβλέπει, αλλά λανθασμένα).

Οι μουσικοί/μπάντες:

Zαμάνη, Πουλικάκος, Ψαρογιώργης, Σιώτας, Στόικος, Αναστασιάδης, Παπαγεωργίου, Baildsa, Manitarock, Folk n Roll, Global Vibe, Kologbo, De Sades, Beggars Blues Diary, Dirty Fuse, Big Nose Attack, Opera Chaotique, Cayetano, Blend Mishkin, Μπατμανίδης κ.λ.π. Η παλιά γκρίνια των πελατών του fuit πριν ανοίξει το fuit για την πενιχρή λάιβ μουσική δραστηριότητα στην πόλη των Γρεβενών έχει αντικατασταθεί πλέον με γκρίνια αλλά διαφορετικού τύπου, εν προκειμένω με το «Ωχ μωρέ φούιτ, σων’ με τα λάιβ, μην καν’ς έτσ’ τώρα», κωδικοποιημένο στα Γρεβενιώτικα για να μην προσβάλλονται οι καλεσμένοι μουσικοί.

Τα ποτά: Ό,τι αμπέλι και τσιπουροπαραγωγός υπάρχει στην πόλη, υπάρχει σε συσκευασία στο μαγαζί. Ποικιλία από μπίρες, κρασιά, ποτά, γράπες, ψημένες ρακές (βαριέμαι να κάνω λίστα). Θα αναφερθώ όμως σε δύο σήματα κατατεθέντα του μαγαζιού κατά την γνώμη μου: Τις φθηνές μπίρες (berlin βαρέλι, μύθος κ.λ.π) που κάνουν 2 και 2.5 ευρώ. Τις θεωρώ σήμα κατατεθέν όχι επειδή είναι τόσο φτηνές (που είναι όντως θέμα, αλλά τέλος πάντων) αλλά επειδή αυτή είναι η αιτία που δεν δουλεύει ο αλγόριθμος με το πέντε και το μηδέν. Με λίγα λόγια, ο αλγόριθμος επινοήθηκε πριν την άφιξη της berlin στο μαγαζί, εξ ου και η υπεργενίκευση. Το δεύτερο που θεωρώ σήμα κατατεθέν είναι το ρακόμελο, φτιαγμένο από τον μπαμπά φούιτ, κ. Χρήστο. Καθαρή ωρολογιακή βόμβα, γερό αλλά ευκολόπιοτο.

Καταγγελία: Δεν προλαβαίνω ποτέ τα γλυκά της κ. Δήμητρας. Ό,τι περισσέψει από το μεσημέρι τα τρώει ο χωριάτης. Τον καταγγέλλω. Και εμένα.

GRAO

(δια το γνήσιον της υπογραφής, Στέργιος Χατζηκυριακίδης)

Keep GREVENA weird